Kategoriler
Şairler

Hatice Sema PENPE

haticesemapenpe

1962 Kayseri-Mimarsinan Kasabası doğumludur.
Hunat Hatun Camii imamlarından Hafız Ahmet Sadi’nin altıncı çocuğu olarak dünyaya gelmiştir.
İlkokulu Ahmetpaşa, Ortaokulu Dedaman ve Lise öğrenimini de, Kayseri Kız Meslek Lisesi’nde tamamlamıştır.
İlkokul yıllarında başlayan sanata ve müziğe yatkınlığı, eğitim hayatı boyunca devam etti.Önce hatıraları, sonra denemeleri daha sonra da şiire merakı arttı.Bu arada besteler de yapmaya başladı.
Şiirlerinde ve denemelerinde almış olduğu ödüller, sosyal faaliyette bulunmasından dolayıda birçok başarıları mevcuttur. Şiirlerini ve yazılarını önce gazetelerde ve çeşitli dergilerde yayınlattı.Şimdilerde kitap çıkarma çalışmalarına devam etmektedir.
Kütahyalı eğitimci Hüseyin Penpe ile evlidir.Üç kız çocuğu annesidir.
Eşinin görevi nedeniyle Erzincan ve Isparta’da bulunduktan sonra,Kayseriye dönmüş ve burada ikâmet etmektedirler.
Aşk şiirleriyle başladığı şiir yürüyüşü, ilâhi aşk şiirleriyle devam etmektedir.
GÖZYAŞLARI
Rüzgarlara yenildi,hasretin bulutları
Gurbetleri sılaya, bağladı gözyaşları
Hallaç ile dardayım, tükettim umutları
Yüreğin gizeminden,çağladı gözyaşları

Hep seni düşünürüm, başka derdim yok gibi
Yeterki sen Leyla ol, can verecek çok gibi
Süreyya yıldızından fırlatılan ok gibi
Delip geçti kalpleri,dağladı gözyaşları

Yırtıyor perdeleri, iniltiler ırakatan
Çiğ düştü açan güle,bülbüllere firaktan
Gönlümün sızısına, kan damladı yürekten
Benimle mendil alıp, ağladı gözyaşları.

FIRTINA

Kelebeğin ruhuna takıldı hülyalarım
Süzülüverip gitti,Kaf Dağı’nın ardına
Yakamozda büyüyen,efsunlu rüyalarım
Saklandı ulaşmadan, sükutların ardına.

İçimdeki çığlıklar, akismiydi aynaya
Gülücükler dağıtır, parlayan ışıklarım
Dağıldı birden sisler, ruhum erdi fenaya
Kayboldu gözlerimde,serseri aşıklarım.

Kopuyor fırtınalar, sancılarım içimde
Kınından kan damlatır, kabzada iblis eli
Yolların ardındaki gurbet türlü biçimde
Serinletir gönlümü, rabbiminrahmet eli

Azap içinde ruhum,yüreğim yangın yeri
Muhabbet duygusundan, yönümü döndüm sana
Kurudu göz pınarım, herhal yokmuş değeri
Bunca cevri cefa ne,revamıdır insana

Mıhlanıp kaldı sende, sitemli bakışlarım
Söyle ayna ben kimim, yalanmıyım gerçekmi.
Boşamıydı günlerdir, sana yakarışlarım
Vuslatın serabında, hatıralar gökçekmi?

GÜL İLE BÜLBÜL
Gülistanda durdum şöyle bakındım,
Güller gel eyledi mest etti ben.
Koparmaya kıyamadım sakındım,
Götürdü dikene dost etti beni.

Akıl sır ermiyor kara yazıma,
Bülbül eşlik etti gönül sızıma,
Nadan ayakları bastı yüzüme,
Halden bileyen post etti beni.

Kulağıma arı soktu bu sesler,
Yüreğimi kalayladı nefesler,
Yar bağında tutsak idi nefesler,
Çıkardı dağlara üst eti beni.

Deleder insanı lalenin nazı ,
Çıkar arşa bülbüllerin avazı,
Nüksettirdi kalbimde ki dabazı,
Kaşındı yaralar hastetti beni.

Bülbül güle vurgun gülde bülbüle,
Haber saldı boynu bükük sümbüle,
Yürek yangınını getirdi dile
Dillerden düşmeyen best eti beni.

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir