EMİR ALİ ÖZÇAKIR (şair,yazar)
1960 yılında Kayseri’nin Develi ilçesinde dünyaya geldi. İlköğrenimini Develi’de tamamlayıp, ortaokul diplomasını daha sonra dışardan okuyarak aldı.
Küçük yaşlarda şiir yazmaya başlayan şair İstanbul, Ankara başta olmak üzere Türkiye’nin birçok şehrini dolaştı. Bunun yanında Avrupa’nın çeşitli ülkeleri ve Arabistan’da da bulunan şair, daha sonra 1990lı yıllarda memleketi Develi’ye dönmüştür.
Burada bir dönem esnaflık yapan şair çeşitli sosyal ve siyasi faaliyetlerde bulunmuştur.
1994-1999 yılları arasında Develi Belediyesi meclis üyeliği ve Kayseri ASKF’de yönetim kurulu üyeliği yapmıştır.
2000 yılında Develi Belediyesi Haber Bülteni Dergisini çıkaran şair 2002 yılında da Bütün Yönleriyle Develi Bilgi Şöleni’nin gerçekleştirilmesinde aktif rol almıştır ve 2003 yılında bu şölende sunulan bildirilerin kitaplaştırılmasında editör yardımcılığı görevinde bulunmuştur.
2006 yılında Develi Belediyesi’nden emekli olan Emir Ali Özçakır 2008 yılında “Develili Aşık Seyrani (Hayatı, Sanatı, Menkıbeler, Şiirler)” adlı kitabını çıkarmıştır.
Halen Develi’de ikamet eden şair-yazar 2000 yılından beri Seyrani Gazetesi’nde köşe yazarlığı yapmakta olup, evli ve 4 çocuk babasıdır.
ERCİYES
Dolu yağar seli coşar
Duyar cahil aklı şaşar
Aslı Kerem sende yaşar
Aşıklara yurt Erciyes
Nice dağdan yüce boyun
Seninle oynanmaz oyun
Yaylana çıkınca koyun
Payın alır kurt Erciyes
Çevrene eyledim gezi
Düz ovayı Sultan Sazı
Şemin Gazi, Battal Gazi
Seni görmüş mert Erciyes
Gönlümde binbir vesvese
Dertten derde düştüm dese
Suyun içse, balın yese
Kalmaz onda dert Erciyes
Sarı gelin atlı olur
Arı koyun sütlü olur
Mesrur olur, mutlu olur
Seni gören fert Erciyes
Emir Ali bilenler var
Çadır derip gelenler var
Yaylalarda şölenler var
Dillerde virid Erciyes
MEST EYLEDİ
Hele bakın gelin kıza
Gelir gözün süze sözü
Geldiğimizde göz göze
Gözler beni mest eyledi
Kimin neyisin sen nesin
Aklım uçtu duydum sesin
Kimse bilmiyor, bilmesin
Sözler beni mest eyledi
Deprenince dilen oynar
El eder yar elin oynar
Kızlar çalar gelin oynar
Sazlar beni mest eyledi
Yaylalardır konakları
Kınalanmış parmakları
Al, al olmuş yanakları
Yüzler beni mest eyledi
Bahardır güzelin hası
Giymiş yeşil libası
Gerdanı Tekir Yaylası
Yazlar beni mest eyledi
Şeker, şerbet sözlü bahar
Gülden güleç yüzlü bahar
Emir Ali nazlı bahar
Nazlar beni mest eyledi.
Yazı yazdım, şiir yazdım, kitap yazdım. Yazılarım kamuoyunu doğru bilgilendirmek, şiirlerim halkın aynası olabilmek, kitabım türk halk kültürüne katkı sağlamak amacı,gayreti ve ülküsü ile kaleme alınmıştır.
İlçemizi acıya boğan haber dün akşam saatlerinde gazetemize ulaştı.
2009 yılı ÖSS’de Türkiye 60.sı olan ve bu başarılı sonuç sonrasında Galatasaray Üniversitesi Hukuk Fakültesine kayıt yaptıran, başarılı öğrencilerimizden Burak Yozgatlı İstanbul Kumkapı sahillerinde ölü olarak bulundu. Emekli eğitimci ve ilçemizin tanınmış simalarından Hamdi Yozgatlı’nın da oğlu olan Burak Yozgatlı’dan 04 Kasım Çarşamba gününden beri haber alınamıyordu.
Burak Yozgatlı’nın cenazesi Perşembe günü öğle namazını müteakip kılınacak cenaze namazı sonrası şehir mezarlığında toprağa verilecek
BURAK’a AĞIT
Ata’nın öldüğü gündü
İstanbul ayağa kalktı
Yavru Burak’ın cesadi
Denizden karaya çıktı.
Ana ağlar, bacı ağlar
Acısı yürekler dağlar
Ecel Burak’ı çevirmiş
Gözden akar, yaşlar çağlar
Bak alanında birinci
Huyuda güzel bir inci
Alma ecel n’olur alma
Burak gençlerin en genci
Betül yansın, Selim yansın
Lütfiye nasıl dayansın
Bacı gardaşı bırakın
Buraklar ölmedi sansın
Hamdi baba, Havva ana
Acıya nasıl dayana
Kahrol emi sen İstanbul
Ecel erdi yavru cana
Yetti bu acılar yetti
Dedeoğlu gayret etti
Emekler boşa gitti
Boğaz da Burak’ı yuttu.
Hele Burak hele Burak
Derdin neyse ele bırak
Olacak işler mi bunlar
Seni sele, suya bırak
Kıyıya vuran yavruyu
Bulan ağlar, gören ağlar
Develi’ye gelsin de gör
Tabut ağlar tören ağlar
Caddelerde sokaklarda
Resimleri duraklarda
O ayrıldı aramızdan
Burak bizden ıraklarda
Efendiydi, çalışkandı
Candan özge bir candı.
Göçtü gitti aramızdan
Aileyi sancılar sardı
De yavrum derdin ne idi
Anan baban bileydi
Tek sen yaşaya idin de
Havva anan öleydi
Girip geleydin koluna
Baban ölmez mi yoluna
Tek sen yaşayaydın
Kurban olurdum uğruna
Ağla anam bacım ağla
Gayri karalar bağla
Ben gidiyom aranızdan
Yan da yüreğini dağla
Çatak dayın bir olaydı
Desten yazması kolaydı
Ömrümüz yollarda bitti
Ha gurbetti ha sılaydı
Günü güne ekliyorduk
Kapı baca yokluyorduk
Döner diye bekliyorduk
Ecel ile geldi Burak
Emir Ali gayri durak
Dayanır mı buna yürek
Sen göçtün gittin Dünyadan
Acına nasıl dayanak.