Gün: 21 Ekim 2015
Prof. Dr. M.Zeki DUMAN
1952 Yılında Sivas, Şarkışla ilçesi, Gümüştepe
köyünde doğdu. İlkokulu köyünde bitirdi. Orta öğretimin ilk bölümünü Sivas, ikinci bölümünü Kayseri İmam-Hatip Lisesinde 1969 yılında tamamladı.
Aynı yıl, Eylül ayında, hariçten fark dersleri sınavlarını vererek Kırşehir Atatürk Lisesinden Lise Diploması aldı.
30 Haziran 1973 tarihinde Kayseri Yüksek İslâm Enstitüsü’nden mezun oldu.
1973-1977 yılları arasında dört yıl Kırklareli İmam-Hatip Lisesi’nde Meslek Dersleri Öğretmenliği ve Müdür Yardımcılığı görevlerinde bulundu.
13 Nisan – 31 Ekim 1975 tarihleri arasında Isparta’da Kısa Devre Askerlik görevini tamamladı.
26 Haziran 1977 tarihinde Kayseri Yüksek İslâm Enstitüsü’ne Tefsir Asistanı olarak atandı…
18.04.1984 tarihinde Bursa Uludağ Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü’nde Tefsir Bilim Dalında Doktor, 25.11.1987 tarihinde Doçent, 11. 06. 1993 tarihinde de Profesör unvanlarını aldı.
Prof. Dr. M. Zeki Duman hâlen Erciyes Üniversitesi İlahiyat Fakültesi Temel İslâm Bilimleri Bölümü Tefsir Anabilim Dalında Öğretim Üyesi olarak ilmî ve akademik çalışmalarını sürdürmektedir. Arapça ve Fransızca bilmektedir. Evli olup üç çocuk babasıdır.
Aldığı Ödüller: Pek çok “Teşekkür Belgesi” ve Kayseri Aydınlar Ocağı 2002 Yılı “En İyileri Ödülleri” Sosyal Bilimler Ödülünü almıştır.
YAYIMLANMIŞ KİTAPLARI
1. Kur’an-ı Kerim’de Örtünmenin Sınırları, İpek Yayın Dağıtım, İstanbul, 2008.
2. Beyanu’l-Hak Kur’an-ı Kerim’in Nüzul Sırasına Göre Tefsiri, (I-III), Fecr Yayınevi, Ankara, I.Baskı Mayıs 2006, II: Baskı Haziran 2008.
3. Beş Surenin Tefsiri (Sosyal Muhteva Ağırlıklı), Fecr Yayınevi, Ankara,1999.
4. Kur’an-ı Kerim Açısından Vahiy Gerçeği, Fecr Yayınevi, Ankara,1997.
5. Nüzulünden Günümüze Kur’an ve Müslümanlar, Fecr Yayınevi, Ankara, 1996, 1997, 2006.
6. Uygulamalı Tefsir Usulü ve Tefsir Tarihi I, Erciyes Üniversitesi Yayınları, No: 40, Kayseri, 1992.
7. Kur’an ve Tıbba Göre İnsanın Yaratılışı ve Tüp Bebek Hadisesi, Nil Yayınları. İzmir, 1990, 1991.
8. Kur’an-ı Kerim’de Adâb-ı Muâşeret, Tuğra Yayınevi ve İpek Yayın Dağıtım, İstanbul, İlk Baskı: 1982, Son Baskı: 2008.
2009 Yılında Yayınlanan Makaleler
1. Duman, M. Zeki, Kelamullah’ın Levh-i Mahfuz’dan Cibril’e İntikali, Cibril Vasıtasıyla Hz. Muhammed’e İnzali, İslami İlimler Dergisi, Çorum, 2009
2. Duman, M. Zeki, Neden Yeni Bir Tefsir?: Beyanü’l-Hak Adlı Eserimizin Özellikleri ve Tefsire Getirdiği Yenilik Hakkında Bir Deneme, Türk Bilimsel Derlemeler Dergisi, 2 (1): 79-88, 2009 ISSN: 1308-0040,
3. Duman, M. Zeki, Kur’an’da “İnsan”, Erkek veya Kadın’dan Önce Gelir, EskiYeni (Kadın Özel sayısı), s.31-53, Ankara, 2009.
4. Duman, M. Zeki, Kur’an-ı Kerim’de Neshe Delil Gösterilen ve Mensuh Addedilen Ayetlerin Mana Yönünden Yeniden Gözden Geçirilip Değerlendirimeleri, Tarihten Günümüze Kur’an İlimleri ve Tefsir Usulü, s. 79-106, İstanbul, 2009
5. Duman, M. Zeki, Kur’an-ı Kerim’de Neshe Delil Gösterilen ve Mensuh Addedilen Ayetlerin Mana Yönünden Yeniden Gözden Geçirilip Değerlendirimeleri, Kayseri, Bilimnâme, yıl: 2009, sayı, 3. s. 13-37.
6. Sayı XVII, 2009 /2, s. 09-50.
7. Duman, M. Zeki, Sosyal Hayatta Adab-ı Muaşeret, DEM Dergisi, 2009
(2008 Er.Üni.İlâhiyat Fak.’den)
Yusuf MERAL
BENİM YAŞADIĞIM ZİLE, BU ZİLE DEĞİLDİ ! | ||||||||
|
||||||||
Sokaklarında öbek öbek çocuklar görülmüyor; cıvıl cıvıl şen şakrak sesleri duyulmuyor artık.İsimlerini bile saymayı unuttuğumuz oyunlar, sokaklarında oynanmıyor artık.Benim yaşadığım Zile, bu Zile değildi.![]() Yok yokk..Zile, o eski Zile değil artık.Her evde artık; üzüm, armut, döngel, kavun, patlıcan turşuları kurulmuyor; cevizli kömeler, taranalar (Tarhana), pelverler, (Kuşburnu marmelatı-Bazı yerlerde salçaya da bu ad verilmektedir.)duru pekmezler yapılmıyor,ortaya hevenk hevenk vazlar getirilmiyor, getirilmiyor artık. Yoldan geçen arabaların plakalarını çocuklar tanımıyor,kimin olduğunu da bilmiyor.Vallahi benim yaşadığım Zile,bu Zile değildi. Faytoncuların kırbaç sesleri gelmiyor, çocuklar arkalarına asılmıyor artık. Faytoncu durakları da yok. Ya atların kişneyişleri, nal sesleri onlar da yok. Demirci arastalarından gelen neş’eli sesler,urgancıların naraları, leblebilerin kokuları, çokk uzaklardan gelmiyor artık gelmiyor.Sokaklarında gece gündüz şırıl şırıl akan çeşmeler; ellerinde helkilerle başlarında toplanmış kadınlar yok artık,yok.Sabah-öğle arası,yolda yürürken;önümden geçmeyip, bekleyen kadınlarda yok.Hani; sokaklarında,evlerinin önünü sulayıp süpüren kadınlar,onlarda yok,yok artık yok.Birbirimize sırtımızı verdiğimiz, yaslandığımız; o, ahşap evlerimizden inanın sesler gelmiyor, komşular bir eve vakitli-vakitsiz doluşup, dertleşip konuşmuyor.Dayanışma yok, dostluk yok; dert çok, çare yok. Vallahi; benim yaşadığım Ziler, bu Zile değildi. Bağlar var, bahçeler var.Neyleyim bağı bahçeyi? “Bağı senden, bohçası benden” atasözümüz var ya ! içinde bohça yok bohça…..O bağdan, o bağa koşan çocukları; sesleri biribirine karışan eşeklerin ai, ai, aiiileri yok yok.Annemin sesi gelmiyor aşaneden (Aşhane-mutfak ) Annem yok, babam yok, beni yoldan geldiğimde görüp; asık çehresinde güller açan, arasta da köşe dükkanından beni karşılayan CIBIROĞLU (kayınpederim) yok,yok.Baharla birlikte her hafta dolaştığımız, at arabası tutup gittiğimiz; Gezir Seyri, İsmail Dede, Ağbaba, Esbab Çayı, Emirören, Çeltek Baba, Ulukavak Seyirleri yok,yok…Sıkaklarından geçerken, özlemini duyduğumuz, kapı tokmakları, zerze sesleri, kapı şakşakları gelmiyor,duyulmuyor,duyulmuyor artık.Ya gurk’ler !… onlara ne oldu. Onlar da zamane uymuş. Peşlerinde civcivleri dolaştırmaz olmuşlar.onlar da yok , onlar da yok. Koca koca esvap kazanlarında kaynatılan hedikten, komşular nasibini almıyor artık.Sokaklarımız birer ulu aile gibiydi. Birlikte güler, birlikte eğlenir, birlikte üzülür, birlikte yaşardık herşeyi. Yok yok. Zile, o eski Zile değil artık. Yemin ederim,benim yaşadığım Zile,bu Zile değildi.Yazar diyor ya; “O, güzel insanlar; o, beyaz atlara binip gittiler.” Diye. Her şey değişti.Teknoloji herşeyimizi alt-üst etti.Çocuklar; bilgisayar başında, internet kafede.Aileler ; Televizyon başlarında,sabahlama da.Komşu ziyaretleri,neredeyse yok denecek düzeyde.Bat sofraları, çay ziyafetleri kalmışsa bir kaç evde Dolaşıyorsa ortada BAL DUDAKlar (Rahmetli kayınpederim CIBIROĞLU’na ait bir söz olup; Uzun Çarşı’da dükkan komşuları içinde bilmeyen yoktur.-sözü ile davranışı çelişen kişiler kasdedilmektedir.) İşte işte NAYLONLAŞTI dostluklar.. Nerde o güzel ZİLEM. Beyaz atlarıyla gidenleri, gören olursa; n’olur haber versinler… Yusuf Meral Kayseri Fevzi Çakmak LisesiTarih Öğretmeni |
Yusuf MERAL
ZİLELİLİK RUHU VE ŞUURU
4.000 yıllık tarih içinden süzüle, süzüle; imbikten geçmiş damlalar gibi birikmiş bir kültür ve bu kültür içinde yoğrulmuş,Zile gibi bir şehirde hayat sürmek… Böyle bir geçmişten gelip; böyle bir kültürde yaşamak; başka yerlerde, başka şehirlerde yaşamaktan faklı bir yaşayış olsa gerektir? Bu şehirde yaşamanın bir sorumluluğu vardır. Çünkü; Bu sorumluluk duygusu zaman içinde bazen politize olarak halkın biribirine düşürüldüğü zamanlar, bazen de ilmi dokudan nasibini almamış kişilerin ellerinde heba edildiği devirler görülmüştür. Bu şehirde yaşamanın bir vebali vardır. Çünkü; sorumluluk mevkiinde olanlar; bu duygu ve düşünceyi görmezlikten geldiklerinde, sorumluluk duygusundan ve vebalinden kurtulamazlar. Bu şehirde yaşamanın bir sorumluluğu vardır. Çünkü; okul ve iş arkadaşlıkları; sokak, mahalle ve bağ komşulukları insanların biri birleriyle halleşmelerini gerektirir. Biri birleriyle olan insani ilişkilerini düzenler. Her şeyden önce sevgiyi, saygıyı, dayanışmayı, işbirliğini, şefkati ve muhabbeti artırır. Birbirinin sevincinden ve sıkıntısından haberli olmayı sağlar. Derme çatma kültürlerin bir araya geldiği büyük şehirlerde bu hasleti yaşayamazsınız. Bu şehirde yaşamanın bir vebali vardır. Çünkü; bu şehir, camiler , türbeler şehri; veliler, evliyalar diyarıdır. Komşusunun evinden cenaze çıkarken; kendi düğününü yapmayacak kadar erdemli, veya başka bir tarihe erteleyecek kadar engin bir kültüre ve değere sahiptir. Oysa kültür birikiminin yoksun olduğu toplumlarda 1.kattan cenaze çıkarken,5. katta davul-zurna çalındığı hepimizce malumdur. Bu şehirde yaşamanın bir sorumluluğu vardır. Çünkü; halkı çalışkandır, girişimcidir, hayırseverdir. Hayırda yarış eder. Hayırsever insanları ** ve hayır işinde karınca kararınca yardım etmekten büyük haz alan halkı vardır. İmam-hatip Lisesi, Doğum evi, Huzur evi, liseler, sağlık ocakları, camiiler ve daha niceleri bunun en güzel örnekleri ile doludur. Bu şehirde yaşamanın bir vebali vardır. Çünkü; bir kültür köprüsüdür Zile… Değil mi ki kökü mazide olan atiyiz. Geleceği geçmişin üzerine kurarız. Geçmiş ve geçmişte yapılanları görmezlikten gelmek, onları hayırla yad etmek yerine; yapılanları görmezlikten gelmek, üzerine toprak örterek unutturmaya çalışmanın bir vebali vardır. Bunun altından kalkılamaz. Velhasıl, bu şehirde yaşamak ve bu şehirde yaşamanın bir vebali vardır. Saygılarımla… Yusuf Meral Kayseri Fevzi Çakmak Lisesi Tarih öğretmeni |
Nurkal KUMSUZ
1- Gönül Zindanım (1993),
2- Bir Yol Arıyorum (1998),
3- Önce Hayaller Ölür (2002),
4- Dağlar Çağırdı Beni (2006),
5-Ağır Bir Ölümdür Yaşamak (2007).
1- Renksiz Dünya (1995)
,
2- Dağlar Ses Vermiyor (1999).
3-Bir Bekleme Zamanı (2010)
1 Edebiyat Bahçesi (1997),
2- Gönül Bahçesi (1999),
3- Düşünce Bahçesi (1999),
4- Hayat Bahçesi (2004),
5- Hasbahçe (2005),
6- Hüzün Bahçesi (2007),
7- İnsanlık Bahçesi (2007)
.
1- Öğretmen Şiirler Antolojisi (1999),
2- ANASAM Şairler ve Yazarlar Sözlüğü (2003),
3- Güzel Sözler Antolojisi (2003),
4- Edebî Terimler Sözlüğü (2003)
5- Nükteler (2003),
6- Bayram Şiirleri Antolojisi (2003)
7- Hikâyelerine ve Kaynaklarına Göre Deyimler Sözlüğü (2003),
8- İsimler Sözlüğü (2003),
9- Ramazan Şiirleri Antolojisi (2003),
10- Bu Şehrin Işıkları (2006),
11- Edebiyat Dünyasında Hastalık ve Ölüm (2007).
Dr. Yahya Kemal AKANSU
1960 Kayseri doğumludur.İlk,orta ve lise öğrenimini Kayseri’de yaptı.
1977’de Ankara Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi’ne girdi. 1984-1988 yıllarında tıp tahsiline ara verdikten sonra 1991 yılında Erciyes Üniversitesi Tıp Fakültesi’nden mezun oldu.
Ciddi şekilde şiir yazmaya 1982 yılından sonra başladı.İlk şiirleri Kayseri Erciyes Dergisi’nde yayınlanmaya başladı. O yıllarda Necip Fazıl KISAKÜREK’in eserlerini okudu ve etkilendi.
1991 yılında ilk şiir kitabı “DÜŞÜNCE”yi çıkardı. O yıllardan beri bilimsel,fikri,siyasî konulara ilgi duydu.
İlk denemelerinden oluşan “AYDINLIK ve KARANLIK MAKALELER” isimli fikri,ilmi yazı türü eseridir. 2007 yılında çıkardı.
Halen Kayseri’de aile hekimi olarak çalışmakta olup, evli ve iki çocuk babasıdır.
ESERLERİ:
1-“DÜŞÜNCE” şiir kitabı 1991
2-“AYDINLIK ve KARANLIK MAKALELER” ilmi ve fikri yazı türü eseri 2007
Abdullah Çağrı ELGÜN
Prof. Dr. Mustafa DENKTAŞ
1. Zahide ŞAHİN
Sarız ( Kayseri) Yöresi Düz Dokuma Yaygıları
Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri, 2001.
2. Aslı SAĞIROĞLU ARSLAN
Kayseri Zamantı Irmağı Çevresindeki Bezemeli Mezar Taşları
Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri, 2003.
3. Selma ÜNLÜDİL
Geleneksel Divriği Evlerinde Ahşap Süslemeli Tavanlar
Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri, 2005.
4. Sultan TOPÇU
Develi’deki Türk Eserleri
Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri, 2005.
5. Eylem YURDAKUL
Kayseri Mihrapları
Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri, 2005.
6. Sevinç ÖZGEN FİDAN
Kayseri Şeriye Sicil Defterlerindeki Adı Geçen Yapılar
Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri, 2005
7. Esma GÜLEÇ
Kayseri Minareleri
Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri, 2005
8. Hacer ŞAHAN
Karamanoğulları Beyliği Dönemi Cami ve Mescitleri’ndeki Mihrap ve Minberler
Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri, 2007
1. Aslı SAĞIROĞLU ARSLAN
Anadolu Türk Mimarisinde Pencere Açıklıklarının Gelişimi (İç Anadolu
Bölgesi Ölçeğinde)
Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, Kayseri, 2005
Eylem YURDAKUL
Kırşehir-Mucur 1982 doğumludur.
İlk ve ortaöğretimini Ş.Ö.H.A.Hürriyet İlköğretim Okulu’nda,Lise öğrenimini ise Mucur Lisesi’nde bitirdi.
2003 yılında Anadolu Üniversitesi Fen-Edebiyat Fakültesi Sanat Tarihi Bölümü’nde Lisana öğrenimini tamamlayıp,aynı yıl Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü’nde Sanat Tarihi Ana Bilim Dalı’nda Yüksek lisansa başladı.
2007 yılında Kayseri Mihrabları (Kayseri Merkez ve ilçelerinde bulunan cami ve mesctlerdeki mihrablar) yüksek tez çalışmasını tamamladı.
(Kayseri Mihrabları isimli kitaptan)
Eserleri;
KAYSERİ MİHRABLARI
Doç. Dr. Mustafa ŞANAL
1971 Çorum-Osmancık doğumludur.İlk ve Orta öğrenimini Çorum’da tamamlamıştır.
Lisansını 1994 yılında Karadeniz Teknik Üniversitesi Fatih Eğitim Fakültesi Eğitim Bilimleri Bölümü’nden almıştır.
Aynı yıl Kayseri Erciyes Üniversitesi Eğitim Bilimleri Bölümü’nde Araştırma Görevlisi olarak göreve başlamıştır.
Yüksek Lisans eğitimini Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü’nde Prof.Dr.Ersoy TAŞDEMİRCİ’nin danışmanlığında hazırladığı “Eşrefzâde Mehmet Şevketi”nin, -Eğitim anlayışı ve Görüşleri- adlı tez çalışması ile 1988 yılında tamamlamıştır. Doktora eğitimini ise,Ankara Üniversitesi Enstitüsü’nde Prof.Dr. Yahya AKYÜZ danışmanlığında hazırladığı “Türkiye’de Öğretmen Okullarında okutulan Meslek Dersi Kitaplarının Pedagojik Açıdan Değerlendirilmesi (1848-1918)” tez çalışması ile 2002 yılında tamamlamıştır.
2002-2009 yılları arasına Erciyes Üniversitesi Eğitim Fakültesi İlköğretim Bölümü’mde Yardıcı Doçent Dr.olarak çalışan ŞANAL,2009 yılından beri Erciyes Üniversitesi’nde Doç.Dr.olarak görev yapmaktadır.
Evli ve iki çocuk babasıdır.
(Kayseri Halkevi ve Faaliyetleri kitabı ile; egitim@erciyes.edu.tr.’dan)
Yayınlar A. Uluslararası hakemli dergilerde yayımlanan makaleler :
1. Sanal, M, “Factors Preventing Women’s Advancement in Turkey,” Education, 128, 380–391, (2008).
2. Sanal, M, “A General Look At The Madrasas in Ottoman Empire in Terms of Teaching Methods, Assessment, Evaluating and Expertising in Teaching” Kultura Naradov Priçernomorya, 43, 307–311, (2003).
Ulusal hakemli dergilerde yayımlanan makaleler :
1. Şanal, M, “Osmanlı İmparatorluğu’nda Kız Öğretmen Okulunda Görev Yapan Kadın İdareci ve Öğretmenler İle Okuttukları Dersler ”, Belleten, 253, 649–670 (2004).
2. Şanal, M, “Türk Kültür Tarihi İçerisinde Kayseri Halkevi ve Faaliyetleri”, Milli Eğitim, 161, 37–60 (2004).
3. Şanal, M, “Atatürk Döneminde Kayseri Halkevi ve Faaliyetleri (1932-1938)”, Atatürk Araştırma Merkezi Dergisi, Cilt: XXII, 64-65-66, 261-292, (2006).
4. Şanal, M, “Kayseri Gazetesi’ne Göre Atatürk Döneminde Kayseri’de Cumhuriyet Bayramı Kutlamaları”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17, 119–130 (2004–2).
5. Şanal, M. ve S. Karagöz, “Türk Eğitim Tarihi İçerisinde Kayseri Zincidere Köy Muallim Mektebi ve Faaliyetleri ”, Milli Eğitim, 172, 183–202 (2006).
6. Şanal, M, “Mustafa Sâtı Bey’in Bazı Derslerin Özel Öğretim Yöntemlerine İlişkin Görüşleri”, Çağdaş Eğitim, 301, 14–20, (2003).
7. Şanal, M. ve M. Güçlü, “Bir Toplumsallaştırma Aracı Olarak Ahilik”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 23, 379–390 (2007).
8. Şanal, M, “Tarihsel Süreç İçerisinde Osmanlı Devleti’nde İlköğretime Erkek Öğretmen Yetiştiren Kurumların Doğuşu ve Gelişimi ”, Eğitim Araştırmaları, 10, 116–122, (2003).
9. Çelikten, M., Mustafa Şanal, Yeliz Yeni, “Öğretmenlik Mesleği ve Özellikleri”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 19, 207–238, (2005-2).
10. Şanal, M, “Osmanlı Devleti Öğretmen Okulları Programlarında Öğretmenlik Meslek Dersleri”, Akademik Araştırmalar, 15, 53–69, (2003).
11. Şanal, M, “Selim Sabit Efendi’nin Öğretim Yöntemleri ile Ödül ve Ceza Vermeye İlişkin Görüşleri Üzerine Genel Bir Değerlendirme”, Milli Eğitim, 158, 205–220, (Bahar 2003).
12. Şanal, M, “Osmanlı İmparatorluğu’nda Medreselere Kuruluş Sistemi, Organizasyon, Yönetim ve Program Açısından Genel Bir Bakış”, Türkiye Günlüğü, 69, 78–93, (2002).
13. Şanal, M, “Mustafa Satı Bey (Satı El-Husri), Hayatı ve Türk Eğitim Tarihi İçerisindeki Yeri”, Milli Eğitim, 153–154, 60–67, (2002).
14. Şanal, M., Mustafa Güçlü, “Yenileşme Dönemi Eğitimcilerinin Öğretmenlik Mesleğine Bakışları”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18, 137–154, (2005-1).
15. Şanal, M, “Türkiye Dışında Görev Yapan Türk Öğretmenleri ve Karşılaşmış Oldukları Eğitim Sorunları ”, Çağdaş Eğitim, 268, 13–18, (2000).
16. Şanal, M., Mehmet Kaynak, “Erciyes Üniversitesi Güzel Sanatlar ve Mimarlık Fakültesi Öğrencilerinin Yaratıcı Yetenek Düzeyleri Açısından Karşılaştırılması”, Selçuk Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 24, 379–393, (2007).
17. Şanal, M, Mustafa Çelikten, “Mustafa Satı Bey’e Göre Öğretmenlik Mesleği” Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 21, 339–348, (2006–2)
Ulusal bilimsel toplantılarda sunulan ve bildiri kitaplarında basılan bildiriler:
1. Sanal, M., “Türk Eğitim Tarihi İçerisinde Kayseri Zincidere Köy Muallim Mektebi ve Faaliyetleri”, XIV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Denizli, 2005.
2. Sanal, M., “Osmanlı İmparatorluğu’nda Kız Öğretmen Okulunda Görev Yapan Yabancı Uyruklu Öğretmenler ve Okuttukları Dersler ”, XV. Ulusal Eğitim Bilimleri Kongresi, Muğla, 2006.
Diğer yayınlar :
Kitap ve Kitap Bölümü
1.Sanal, M., KAYSERİ HALKEVİ VE FAALİYETLERİ(1932-1950), Kayseri Büyükşehir Belediyesi Yayınları, 2007.
2.Sanal, M., Eğitim Bilimine Giriş (“Eğitimin Tarihsel Temelleri” Adlı Bölüm), PegemA yayıncılık, 2005.
Diğer Yayınlar
1. Şanal, M, “Bilgi Toplumunun Temel Nitelikleri ve Türkiye Gerçeği”, Türkiye Sosyal Araştırmalar Dergisi, 17, 3,211–221 (1999).
2. Şanal, M, “Kuruluş Dönemi Osmanlı Bilim Politikasının Teşekkülü ve Gelişmesinde Rol Oynayan Etmenler ”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 9, 313–323, (2000).
3.Şanal, M, “Eşrefefendizâde Mehmet Şevketi’nin Medreselere İlişkin Islahat Düşünceleri ve Çözüm Önerileri ”, OTAM Ankara Üniversitesi Osmanlı Tarihi ve Uygulama Merkezi Dergisi, 10, 193–218, (1999).
4.Şanal, M, “Kuruluşundan Ortadan Kaldırılışlarına Kadar Olan Süre İçerisinde Medreseler ”, Milli Eğitim, 143, 123–128, (1999).
5. Şanal, M, “Toplumsal Değişim Süreci İçerisinde Öğretmenler ve Öğretmen Rollerindeki Gelişmeler”, Eğitim Yönetimi, 17, 53–64, (1999).
6.Şanal, M, “Süleyman Paşazade Sami Bey’in Okulda Ödül ve Ceza Vermeye İlişkin Görüşleri”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 12, 115–126, (2002).
7.Şanal, M, “Tanzimat ve Meşrutiyet Dönemlerinin Pedagojik Formasyon Anlayışı”, Afyon Kocatepe Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 1, 197–207, (2003).
8.Şanal, M, “Mustafa Sâtı Bey’in Öğretmenlere Önermiş Olduğu Öğretim Yöntemleri”, Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11, 309–323, (2001).
9. Şanal, M, “Darülmuallimat ve Darülmuallimat-ı Aliye’de Öğretmen Yetiştirme”, Muğla Anadolu Öğretmen Lisesi 2001 Eğitim Yıllığı, 1, 117-136.(2001)