Kategoriler
Şairler

Aydemir DOĞAN

Şair-Yazar-Spor Adamı-Müzisyen

11 Mart 1935 tarihinde Bünyan’da doğdu. Küçükken, ailesi şehre yerleşti.İlk,orta ve liseyi ( KAYSERİ LİSESİ’nde) Kayseri’de bitirdi.(Biz hazırlık aşamasında iken 0101.2012 yılında vefat etmiştir.Allah rahmet eylesin)

Liseyi bitirdikten sonra Karayolları VI.Bölge Müdürlüğü’nde Memuriyet hayatına atıldı.Askerlik dönüşü Beden Terbiyesi Bölge Müdürlüğü’nde çalışmaya başladı.

Uzun yıllar Beden Terbiyesi Bölge Müdürlüğü (Şimdiki, Gençlik ve Spor İl Müdürlüğü) görevinde bulundu…Yolspor’da futbol oynadı,daha sonra dYolspor’da idarecilik yaptı… Kayserispor’un kurucuları arasında… Ve yine Kayserispor’da Genel Kaptanlık ve Genel Sekreterlik yaptı…

 

Tekrar Karayollarındaki görevine döndü.1974-1990 yılları arasında Beden Terbiyesi Bölge Müdürlüğü yaptı.1990’da emekli oldu.

Değişik gazete ve dergilerde yazılmış yüzlerce makale,mizahi tarzda futbol yorumculuğu(Haftalık ”KAYSERİSPOR dergisi’nde ”OFSAYT”ve ”Spor Kayseri” gazetesi’nde ”YARENLİK” ”FADİMALA MAÇTA” gibi köşe yazarlıklarında bulunmuştur.)

Ayrıca;

Eski Hikaye (1975)

Bir Demet Akşam (1978)

Söyleyip Geçtim Seni (1984)
Şiremenli Caddesi (1992)
Ve Şarkı Devam Et (1995)
Setenönü (1999)
Durdurun Saatleri 2006 (374 şiirinin yer aldığı bu kitap; Ali Rıza Navruz tarafından  hazırlanarak yayınlanmıştır.)
isimli şiir kitapları ile;

Erciyes Defteri (1990)

”Kayseri Spor Hayatından Anılar Albümü”

isimli araştırma kitapları bulunmaktadır.

30 kadar şiiri çeşitli makamlarda, Necip Altın, merhum Hasan Özçivi, Ali Şenozan, İsmail Ötenkaya, Mustafa Uyan gibi bestecilerce bestelendi ve TRT repertuarına girdi…( (Alıntı:Kadir Dayıoğlu-Kayseri Güneş Gazetesi , Ali Rıza Navruz-Mısralarda Doğan
ve Musta ÇINAR-Kayseri Musikî Yolcuları adlı kitaptan)

 

ERCİYES’TE GÜN

Berekettir beyaz,araılıkta,ocakta.
Avunur bulutlar, o bembeyaz kucakta.
Her taraf kar… kar…saf,lekesiz,
Tanrımın eli değmiş gibi Tekir tertemiz.
Seyreyleyip bu parlaklığı
Güneş kızardı her akşam üstü.
Bu kıskanç karanlığı salıp ardına
Her gece beraber küstü…
Gece…
O zamanın adı; gecedir Erciyeste.
Ağarır zirâ yüzü âheste âheste
Zerresinde karın.
Fırtına dile gelip geceleri
O Koskaca dağ Asırlarca seslenir;Hu…Hu…Hu…
Şenlik başlamıştır,kurulmuştur otağ,
Çağırır binlerce mahzun rûyu.
Minimini kanatlar rakseder kuytularda
Sükut gümüş,
Gümüş donmuştur sularda
Vu…Vu…Vu…Bir İlâhi nâmedir
Sabaha dek sürecek terânedir.
Bir Erciyes gecesinde çağ yaşanır
Güneş,sabahına göğün tasından
Çılgın gibi boşanır.
O zamanki;kamaşır gözler
Haşmetinden beyazın,
Güzelliğidir Erciyes’te bu sakinlik
Susmuş ve dinlenen bir sazın…

 

 

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir