Hasretî’nin asıl adı Sadi, soyadı Değer’dir.
1929 yılında Kars’ın İncesu köyünde doğmuştur. Sekiz kardeşin en küçüğüdür. İlkokul mezunudur. Cami imamlarından ve ailesinden dinî bilgiler öğrenmiştir. Bâdeli âşıklarımızdandır.
Evli ve dokuz çocuk babasıdır. Âşıklık geleneğinin günümüzdeki önemli temsilcilerinden biridir. Hasretî, 1960’lı yıllardan beri Kayseri’de yaşamaktadır.
Âşık makamları ve halk hikâyeleri konusunda geniş bilgiye sahiptir. Usta âşıkların tasnif ettiği hikâyeleri anlatmakla kalmamış kendisi de hikâyeler tasnif etmiştir. Şiirlerinin yer aldığı “Karslı Âşık Hasretî” ve “Işıklı Pınar” adlarını taşıyan iki kitabı yayımlanmıştır.. (Doç.Dr. Bayram Durbilmez’in “Âşık Veysel’in Kayseri’de Yaşayan Ozanlara Etkileri” isimli çalışmalarından alınmıştır.)
Şarkışla’dan, Sivralan’a, Sivas’a,
Böyle yoldu, böyle hatdı ol Veysel
Türk milleti bir bütündür ne varsa
Böyle bildi, böyle tuttu ol Veysel*
Alevîlik ve Sünnîlik gütmedi
İnsana insan dedi, ayrı tutmadı
Türkün Türklüğünü hiç incitmedi
Böyle geldi, böyle gitti ol Veysel
Ne sağ dedi ne sol dedi hayatta
Ne tarikat, ne yol dedi hayatta
Ne bey dedi ne pul dedi hayatta
Böyle aldı, böyle sattı ol Veysel
Bence odur çağımızın ozanı
İlim irfan dolu fikri izanı
Var mı bir kimsede onun düzeni
Böyle buldu, böyle tattı ol Veysel
Manevî ilmini elden gizledi
“Sadık yârim toprak” dedi özledi
“Uzun ince bir yol” dedi sızladı
Böyle kaldı, böyle bitdi ol Veysel
Türklük şuurundan bir an sapmadı
Yaradan’dan gayrısına tapmadı
Asla menfaate etek öpmedi
Böyle oldu, böyle netti ol Veysel
Tabiatın hayranıydı sazında
Dünyayı seyretti gönül gözünde
Cumhuriyet, Atatürk’ün izinde
Böyle doldu, böyle zattı ol Veysel
Hasretî, ne deyim cevher alana
Canım feda olsun kadir bilene
Veysel bir örnekdir kâmil olana
Böyle soldu, böyle gitti ol Veysel