Kategoriler
Makaleler

Şems-i Sivâsî’nin Hayır ve İlmî Eserleri

 

 

                       

Yusuf Meral

           Hz.Şems’in hayratları arasında; Sivas’ın Gözenek ve Kıldır köylerinde birer camii, Sivas’da  Güdük Minare’nin doğusunda mescit, Sivas’ta bir mektep, 2 köprü ( Biri Çermik Suyu, diğeri Kızılırmak üzerindedir.) ve iki çeşme bulunmakta olan ulu bir zattır.

Kategoriler
Makaleler

Zile Motosiklet Klübü

 

 

 

 

 

 

 

 

Mustafa Döngeloğlu

Değerli Dostlar, Merhaba Zile Motosiklet Kulubü sitesinde Desteklerinizi Bekliyoruz şeklinde

Kategoriler
Makaleler

Medeniyet yol,yol ise kalkınmadır

 

 

Yusuf Meral

     Kendi kendime söz vermiştim.Artık yazı yazmayacağım diye.Nedeni ise,yıllarca araştırdığımız  belgeleri tasnifleyip kitaplaştırmaktı.

Kategoriler
Makaleler

HÜNKÂR İle MİMAR

18

 

Semra MERAL

 

‘Muhteşem Yüzyıl’ dizisinin  eğrisiyle, doğrusuyla ; sevabıyla, günahıyla; seveniyle,  sevmeyeniyle  reyting denilen rekorları   kırdığı , -hatta  parça parça ettiği- İbrahim Paşa’nın  öldürülüşü ile ilgili son iki bölümünden, o kadar çok etkilendim  ve  beni o kadar çekim alanına sürükledi ki, daha önce  seyrettiğim ve mutlaka  bir  yazı yazmam gerektiğine inandığım  ‘Hünkâr İle Mimar’ adlı  ‘o görkemli  tiyatro eseri’ni hatırlamamam mümkün  olmadı…

Kategoriler
Makaleler

CAHİT KÜLEBi

18

Semra Meral

                                                 CAHİT    KÜLEBi

Kurtuluş Savaşı’nda mısraları ile bir askerdi
Yurdu ‘Öpüp Başına Koyduğu Ekmek gibi’ idi

“1917 senesinde/topraklarında doğmuşum” dediği Zilenin Çeltek Köyü, “Kalelerin burcunda/Uçurtma uçurmuşum” dediği Niksar Kalesi’de olsa da (Zile Kalesi’de olabilir…); “Bir andız fidanı büyüdüğü topraklar” önce TOKAT,sonra; “Emmilerinin hudutlarında dövüşürken öldükleri,şehit düştükleri yurdu,emmilerinden devraldığı aydınlık ve güzel TÜRKİYE’dir.

Kategoriler
Makaleler

‘YURDUM’ Derdi Hep, ’YURDUM’du Hep Derdi-Cahit KüLEBİ-


Semra Meral

 18

Evet, ‘Yurdum’ diye hitap ettiği memleketini ;
bir kilimin nakışları gibi gibi ilmik ilmik Anadolu dokumuş;

“Öpüp başıma koyduğum ekmek gibisin” diye seslendiği Türkiye’sini bir dilim –ekmek- kadar mübarek ve mübarek azizsin,

ilmik  dokur ‘Yurdum’ Diyenleri De Çok Severdi
“Karac’oğlan  Bizim Bacanak” Derdi…

Kategoriler
Makaleler

BİR DERGİDEN…BİR DERYA’YA…

BİR  DERGİDEN…BİR DERYA’YA…

                                                        Semra Meral

18

[ “Öğretmensiz  birer  okul,  ustasız birer atölye’dir  bizim dergiler,  dergilerimiz…
Elektriksiz birer ışık kaynağı,  ayaksız  birer  kültür elçisi’dir bizim dergiler,  dergilerimiz…
‘İmzası çok’  birer  sanat eseri,   ‘parası yok’  birer dayanışma merkezi’dir  bizim  dergiler, dergilerimiz…
Ebedî değil, –hatta belki çok kısa  ömürlü—ama  ‘ edebî  birer edebiyat  ekolü’dür
bizim dergiler, dergilerimiz…”s.m.] deriz demesine de;

 

bir düşünür’ce tasavvur edilmiş,
Meriç ‘Cemil’ce cem edilmiş,  bir darb-ı mesel gibi kabul görmüş
“Dergiler, hür tefekkürün kaleleridir…” söylemi kadar;  etkin ve keskin bir tarife ulaşabilir mi
ki  kelâmımız?..

Ve de,  ne dergilerimizin  edebiyatımızdaki  ehemmiyetlerini  anlatmakla bitirebilir;
ne de dergilerin tatlı (!) dertlerini  sıralamakla bitirebilir miyiz ki?!..
Biz en iyisi şimdilik –zamanıdır da üstelik—‘Bir  Dergimiz’de  duralım…
Ve o dergideki bir yazımızla;  bu sefer Konya’ya,  Mevlâna’ya  Ve dee 17 Aralık’a gidelim…
Gidelim,  gidelim ki;
semadaki rahmet’e  dahil,

Şeb-i Arus’taki  hikmet’e  vakıf  olalım  inş’Allah,   biz de!..

………………………………………..
Toşayad yani Tokat Şairler ve yazarlar Derneği’nin bir yayın organı olarak
10.yılını;  38. sayısıyla kutlayan ‘KÜMBET’ kapağında:
“T.C. Kültür ve Turizm  Bakanlığı Dergimizin Abonesidir.” ibaresine yer vermekte…

 

Yılda dört defa ama dört dörtlük bir gayretle  seslenirken Tokat’tan;
kendisini bir  ‘eğitim, kültür, sanat ve edebiyat’ dergisi olarak ifade eder…
Zaman zaman  ebediyete göç eden  özel ve güzel şahsiyetler için özel dosyalar
hazırlarken Kümbet’imiz,  çoğu  zaman da;  eldeki değerler uçup gitmeden sahip çıkmak için
düzenlediği  toplantıların yansımasını aktarır sayfalarına…


Ki işte bu özel dosyalardan biri de, “2007 Dünya Mevlâna Yılı” oluşu nedeniyle hazırlanan ‘Hz.Mevlâna’ dosyası idi ki, biz de bu deryaya bir damla bırakabilme umudu ile aşağıdaki yazımızı hürmet ve muhabbetlerle uğurlamıştık   dergimiz’e…

{ ÇAĞRI’DAKİ  SIR,   SEMÂDAKİ NUR (*)

 

Uzaklardan çok uzaklardan gelir ses, ama sanki yanıbaşındadır;
” Hadi sen de, sen de… ” der gibi yakın, bir ana kucağı gibi sıcak’tır “gel”

Dereleri,  gölleri, nehirleri, denizleri;  bağları, bahçeleri, ovaları, bayırları aşıp gelmiştir de,
yumuşak; hem de kadife gibi yumuşak’tır “gel ”
Çiçeğe, böceğe, karaya, havaya,  kuşa, kurda konmuştur da yine katkısız ve katıksız,
yine saf,  yine duru;  bir ana sütü gibi berrak’tır  “gel ”

Çölü,  yeşile;  kini, sevgiye; dikeni, güle çevirmeye bir akit;
düşmanı dost, savaşı barış, geceyi gündüz yapmaya bir vakit`tir “gel”

‘Şer değil hayır, eğri değil doğru, çirkin değil güzel’ demek için bir avdet’tir “gel ”

Mini mini, masum bebeklerin feryatlarını dünyanın öbür ucundan duymak için değil de;
annesinin söylediği ninnilerle, mışıl mışıl uyuyan bebeklerin nefes alışını dinlemek için
bir davet’tir “gel”

Kırmayıp, tamir eden;  bozmayıp yapan;  üzmeyip seven, ayırmayıp birleştiren,
ney sesiyle harmanlanmış bir yalvarış, ‘bir yakarış’tır “gel”

Gence,  ihtiyara;  kadına,  erkeğe;  beyaza, zenciye;  sünniye, aleviye;   yahudiye, mecûsiye
bir çağrı’dır  “gel ”

……………………………………………………….

Ya Konya, Ya Konya Ne durumdadır ?…

Mevlâna’sını bağrına basan Konya 17 Aralık`ta, kendisini deyip gelenleri de
bağrına basmaya hazır beklemededir…

Konya artık, Mevlâna`sının ” Ne olursan ol, gel!.. ” çağrısına kulak verenlerin mekânı;
“Gez dünyayı,  gör Konya`yı ” davetine icabet edenlerin diyarıdır…

Umutsuzluk  kapılarını açar olmuştur  artık bütün anahtarlar,
kıvrım kıvrım bütün yollar da,  Konya`ya çıkar olmuştur artık…

Oluklar artık burada çift değil, tek akar olmuş;  kir değil, nur saçar olmuştur bütün çeşmeler…

Öyleyse  an,  işte  bu ‘an!’
‘800 (**)musluklu  çeşme’ den  testileri doldurduğun an, işte o an, işte o zaman!..

Çişil çişil yağan mağfiret yağmurlarıyla toprak mis gibi, hava kırılıp yumaşamış;
dikenler yok olmuş, sevgi tomurcukları açmış, gönül meyveleri olgunlaşmaya
başlamıştır artık.

Konya  tılsımlı bir şehirdir artık…
Mâna iklimine girmiş, uhrevî bir havada hûşû içindedir…
Rahmet yüklüdür  her köşesi,  vecd ile bin secde etmekte her taşı;
hikmet doludur her seccadesi, her bir nakışı…
Nasılsa mezar taşı (sikke) başta;  kefen de (tennure) hazır, üsttedir…
Hatta hırka yani  öz, yani  kara toprak, yani en sadık yâr dahi her an hazır, huzurda beklemededir…

İşte şimdi Konya  sırlarla süslü,  gizemli ve çok  güzel, erdemli ve çok özel  bir şehirdir artık…
Öyleyse sırları bir bir çözme zamanı, vuslata erme vaktidir artık

Olanca samimiyet ve içtenlikle dil ikrarda, kalp tasdikte Allah`a gitme vaktidir artık…
Baş dönmeden, göz kararmadan  Allah(c.c.)`a varma zamanı,  Allah’a vasıl olma vaktidir artık…

Allah`tan gelinmiş ve yine Allah’a gidilecek,  “rücû” edilerek, aslına dönülecektir artık…

……………………………………………………….
Buyrun haydi   Semâ’ya…
Buyrun  efendim haydi Hû’ya…
Haydi  mirim buyrun semâya…
Semâ… adını göklerden alan Semâ…
Olsa da yukarılarda, ‘yukardan bakma’yan Semâ…

Seninle hem  ayaklar yerde,  toprak’ta; hem   gözler gökte, gönül Hakk’tadır değil mi Semâ?..
“Öyleyse sağ el yukarda,  sol el biraz aşağıda olmalı;
sağla sol özdeşleşirken yukarı ile aşağı bütünleşsin!” değil mi semâ?..

“Sağ el, Hakk’a doğru açık;  isteyen,  yalvaran, yakaran;
Sol el, halka doğru açık; ektiğini biçen, aldığını veren, hissesini dağıtan!” olsun değil mi semâ?..
Böyledir aslolan,  böyle ister Yaradan…
Böyledir  yakışık alan: Ne kadar çok  vermişse sana  Yaradan;  o kadar çok pay etmeli  insan-ı kâmil olan!..
Budur insaniyet, budur hikmet, budur hakkaniyet!..
Budur “canlar canını buldum,  kovanım yağma olsun” diyebilmek değil mi Yunus Emre’m Pîrim?..

…………..

Sonra parmaklar üzerinde ağır ağır dönüş, toprağa bir yumuşakça dokunuş…

Bu ağır ağır  dönüş  Ve bir /den  bir /e perde perde yükseliş;
ne bir dansta, ne de bir musikidedir….
Bu, ağır ağır dönüş ve bu  perde perde yükseliş sadece semadadır…

Bu dönüş, mânâ ikliminde yoğrulan mayanın aşk iksiriyle kabarması, coşması;
Allah(c.c.) aşkı’nın  ateşiyle gönlün yanıp tutuşması’dır.

Bu dönüş, tutaşan gönüllere ilaç;  dizlere derman’dır.
Bu dönüş,  diyarlarda değil,  gönüllerde yansıma’dır.

Bu dönüş,  yokluk`tan;  varlık`a dönmedir.
Bu dönüş,  çokluk’tan;  birlik’e dönmedir…
Bu dönüş:
Şeb-i arus`ta,  vuslat `ı  arama;   vuslat`ta   şeb-i arus`u  bulmadır.
Bu dönüş Vahdet’e  Vasıl olma’dır….
……………………………………………………

17  Aralıklarda,  şafaklarla birlikte semâya bakanlar sürü sürü kuşun, süzüle süzüle uçtuğunu görürler.
Mevlâna Diyarı’ndan göğe yükselen kuşların kanat şakırtıları, uzaklardan çook uzaklardan duyulur…
Kış ortasında hava sıcak,  hava yumuşak, hava berrak`tır.

Çağrı`daki Sır” çözülmüş;  “Semâdan ‘çişil çişil’ Nur” yağmadadır…}
……………………………………………………………………………………………….
Dipnot:
(*) Yeni güncellemesi ile   (**)Mevlâna Hazretleri’nin 800. Doğum Yıldönümü idi 2007 ve
Unesco( Birleşmiş Milletler Eğitim, Bilim ve Kültür Kurumu) bu yılı “Mevlâna Yılı” ilân etmişti..

Not: Bu makale, Poetik Haber.Net’ten alınmıştır.20.12.2015

Kategoriler
Makaleler

YİNE DE “YEDİ GÜZEL ADAM” YİNE DE!..

YİNE DE  “YEDİ GÜZEL ADAM” YİNE DE!..
Semra MERAL

18

20-29 Kasım tarihleri arasında gerçekleştirilen “Kahramanmaraş 2. Kitap ve Kültür Fuarı”
nedeni ile medyada esen edebiyat rüzgârı,  fuara gidemesek de;  ‘kahraman’ oluşuna,
‘şiir kenti’ payesini de ekleyen bu güzel şehrimize  götürdü bizi de!..

Kategoriler
Şiirler

Çocuk Şiirleri

Bahar gelince

Çiğdem,lale,papatya

Saksımdaki sardunya

Ne güzelde açarlar

Mis gibi koku saçarlar.

                                                                kır-çiçekleri_9

İlkbahar gelince

Kırlar yemyeşil olur.

Çiçekler her yanı

Rendarenk doldurur.

Yusuf Meral

                         Köpeğim

Benim bir köpeğim var

Adı çomar.

Yaramaz çocuklar,

Hep ondan korkar.

Ben bakınca onai

Koşar gelir yanıma

Okşayınca sırtını

Başlar yüzümü yalamaya.

Yusuf Meral

Leylek

Göçmen kuşlar içinde

En sevimlisidir leylekler.

Baharın gelişini

Bize onlar müjdeler.

leylek

Akşam olunca yuvalarından

Sesler gelir uzun sivri gagalarından.

Lakırda lakır lak lak lak

Ömürleri geçiyor işte böyle bak.

Yusuf Meral

Arı

Çalışkandır arılar

Durmadan bal yapar.

Çiçek çiçek dolaşırken,

Hiç yorulmazlar.

i (1)

Uçarken vızıldar,

İnsanlara fayda sağlar.

Tehlikeyi sezince,

İğnesini yapar.

Yusuf Meral

Kedicik

Benim bir kedim var

Adı minnoş.

Beni görünce

Adeta olur bir hoş.

Kategoriler
Makaleler

Ömer Seyfettin Dosyası’ndan: ÜÇ CİLDİN ÜÇ YÜZÜ

18

Semra Meral

Ömer Seyfettin Dosyası’ndan:

ÜÇ CİLDİN ÜÇ YÜZÜ

Birincisi; ÇOCUKLUĞUNUN SİLİN/E/MEYENLERİ

        Yüzüm mahzunlaşır,gözlerim dolar,mimiklerim;biraz sonra batacak gemiyi haber vermekle mükellef ikinci bir kaptan gibi  ‘alabora olur’ du her seferinde.