Kategoriler
Şairler

Ömer ARIKAN

Şairimiz , 1957 de Şarkışla’nın Konalga köyünde dünyaya geldi.İlk okulu köyünde,orta okulunu Şarkışla’da ve liseyi de Sivas’ta bitirdikten sonra ailesinin Almanya’da işçi olarak çalışmasından dolayı yurt dışına Berlin,e gitti.Askerliğini Antalya da ve Kars Sarıkamış’ta yaptı.Akerlik sonrası tekrar yurt dışına çıktı.1982 de yurda dönerek Şarkışla’ da esnaflığa başladı.23 yıl elektrikçilik yaptı ve 2002 yılın da esnaflığı terk ederek  Berlin’e döndü.Sonra Kırşehir’e ;daha sonra da Kayseri’ye yerleşti.. Hâlâ Kayseri-Toki’de ikâmet etmektedir.

            Yazmaya 1972 yılında şiirle başladı.Zaman içinde derlemeler,ağıt türküleri ve hikayeleri,mailer ve yöresel türkü-manileri toparladı.Araştırmalar yaptı.Halen basılmış durumda  şiir kitabı bulunmaktadır.Evli ve üç çocuk sahibi ve emeklidir.

 

ŞARKIŞLA                                                              SİTEM
                                   2009                                                                          1978
k sesinden ırkılmalısın
Bazen huzur buldum bazen dağıttım                        Uzaktan davranma yaban el gibi
Gözlerin hülyaya dalsın Şarkışla                              Tatlı tebessümle bakınmalısın
 
Bağrında yıllarca sevdalar güttüm                             Benden kaçman boşunadır sevgili

Dilim de hep adın kalsın Şarkışla                              Her aya

Kaleden çarşıya batkımda durdum                            İçimdeki coşku beni sürükler
Seninle binlerce hayaller kurdum                              Adım,adım peşindeyim sokakta
Artık hasretinden bıktım yoruldum                           Zaman ile kabarıyor istekler
Özlemim gül gibi solsun Şarkışla                              Her yolculuk kapın da son bulmakta
 
İç içe benliğim sende duruyor                                   Kapının tokmağın çevirdiğin an
Seslensen koşarak sana geliyor                                 Farz etki eşikte bekleyenin var
Seninle gülüyor huzur buluyor                                  Çakmağında ateş ben duman,duman
Kalbim de ateşsin,korsun Şarkışla                             Sigarana duman ekleyenin var
 
Unutmak ne mümkün vuslat imkansız                      Uzan da yatağa lambayı söndür
Bir gün ölüm gelir alır apansız                                  Karanlıkta kalıp ürperme sakın
Mezarın bağrında kalınca cansız                               Başını bir sağa bir sola döndür
Yar gelip,te senen sorsun Şarkışla                             Bil ki benim sana nefesten yakın
 
Sedan ki bağrımda çileye döndü                               Yorgan,yatak,yastık sarsa da tümden
Gülmeyi unuttum sevincim dündü                            Anla ki nefesim tenini yakan
Hayata bağlanan ümidim söndü                                Ipıslak olunca vücudun terden
Derdim deşme ne olur dursun Şarkışla                     Korkma aç gözlerin benimdir bakan
 
İntizar mı ettin,duan mı tuttu                                     Ne rahat uykuya doyum var sana
Sevdan ki başımda ömrü yuttu                                  Rüyan dahi bensiz olmayacak bil
Bir vefasız verdin beni unuttu                                   Hükmetti durdurdum bu an zamanı
Dilerim Allah,tan bulsun Şarkışla                             Bu yaptığım şeyler boşuna değil
 
Ziyaretgah oldun anam gibiydin                               Perdeyi arala kaybolur gölge
Sanma ki özleme hasrete değdin                               Uzatıp başını etrafına bak
Nihayet son demim başımı eğdin                              Bu sevgi,bu tutku,bu aşk değil de
Bir vefasız dostsun,yarsin Şarkışla                            Bu adam ne ister hep ağlayarak.  
 
 
          

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir