Kategoriler
Şairler

Hilmi ERÇELEBİ

1971 Kayseri doğumludur. Orta okulu bitirdikten sonra ailesine yardım için çalışmak zorunda kaldı. 34 yaşında A.Ö.L başvurdu, mezun oldu. Ö.S.S ye girdi A.Ö.F sinde halen kamu yönetimi okuyor.

Bir şiir kitabı çıkartmak için çalışıyor. Şiirleri hece vezniyle ve günümüz Türkçesiyle yazılmıştır.

UTANIYORUM

Tertemiz alından lal olmuş dilden,
Gözyaşı salmaya utanıyorum.
Seni kurtarmaya uzanmaz elden,
Lokmayı almaya utanıyorum.

Ehli kitap denen buna susansa,
Aynı yaratana sözde tapansa,
Sana bunu yapan eğer insansa,
Ben insan olmaya utanıyorum.

Küçücük yürekte kahpe şarapnel,
Bombalar yollamış şeytanlaşmış el,
Ve bir masum uyku her şeye bedel,
Uykuya dalmaya utanıyorum.

Ben şimdi Allaha nasıl bakarım,
Susarsam çıramı kendim yakarım,
Nasıl bu vahşete kulak tıkarım,
Duyarsız kalmaya utanıyorum.

Filistinli bebek Hakka yürümüş,
İslam alemini vebal bürümüş,
Zalim İsrail’in ruhu çürümüş,
Namazın kılmaya utanıyorum.
YAŞ 37

Tespih gibi çekiyorum her gün ya sabır,

Kavuruyor gönül harı yaş otuz yedi,

Cana ümit ekiyorum dünya ya sabır,

Geçti ömrün ilkbaharı yaş otuz yedi.

Tükenmedik arzu ile hayal mi kaldı,

Şu alemde yürüyecek mecal mi kaldı,

Dert yüküne garip başım hamal mı kaldı,

Yıllar oldu su buharı yaş otuz yedi.

Duvar gibi yerleşiyor ömre seneler,

Güzel günler içersinde tane taneler,

Arasına harcı olmuş boş bahaneler,

Yaşanmışlık ömrün kârı yaş otuz yedi.

Gerçek aşkı şu dünyada hiç bulamadım,

Huzur ile dolan var mı ben dolamadım,

Doğru dürüst yaratana kul olamadım,

Düşürmedim elden ar’ı yaş otuz yed

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir