Kategoriler
Ozanlar

Halit BELGELİ

zal
1959- Kayseri-Sarıoğlan- Alaeddin beldesi doğumludur.İlkokulu köyünde bitirdi.Nevşehir Meslek Okulu’nda yedi yıl okuduktan sonra yurt dışına çalışmaya gitti. Yurt dışında Arap dili ve edebiyatı öğrenimi gördü.

İnşaat işleriyle meşgul olmaktadır. Dekorasyon işlerinde uzmanlık sağlamıştır.

Âşık Veysel, Âşık Mahsunî Şerif kendisine ilham kaynağı olmuştur.
Daha çok sevgi şiirleri konusunda yazmaktadır.

Çeşitli antolojilerde, dergi, gazete ve kitaplarda şiirleri yayımlanmaktadır.

Şiirlerinde mahlas olarak Belgeli’yi kullanmaktadır.

Çocukluğundan beri bağlama çalmaktadır.

Pek çok radyo ve TV programlarına konuk olarak katılmaktadır.
Gündüz Yayınevi yayınları arasından  Mayıs 2008  de
“KAPINDA MÜLTECİ GÖNLÜM” adını verdiği bir şiir kitabı yayınlanmıştır.
Evli ve iki çocukludur.

O ŞİMDİ UZAKLARDA

Yaram derine gider acı içinde acım
Onunla sultan idim vardı hem tahtım tacım
Öyle çaresizim ki kokusuna muhtacım
Dünyaya değişmezdim saçının bir telini
O şimdi uzaklarda başkasının gelini

İstanbul’da tanıdım sevdiğim kızı Sivaslı
Beni Kerem eğleyip kendisi oldu Aslı
Umudum tükendikçe her günüm geçer yaşlı
Kızılırmağa kattım gözlerimin selini
O şimdi uzaklarda başkasının gelini

Birkaç mektup ve mendil yalnız geriye kalan
Yalanmış senin gibi aşkın ve sevgin yalan
Benim perişan olup yüreği koparılan
Nereden esti bilmem bu ayrılık yelini
O şimdi uzaklarda başkasının gelini

Belgeli’yim ömrümün en güzel yıllarında
Gelir diye bekledim hep onun yollarında
Şimdi başka bedine sarıyor kollarında
Ancak rüyalarımda tutuyorum elini
O şimdi uzaklarda başkasının gelini

GİTME SEVDİĞİM

Öyle başın alıp yaban ellere
Gitme ne olursun dur be sevdiğim
Atarım kendimi azgın sellere
Ya da çek silahın vur be sevgilim.

Ne çabuk unuttun güzel günleri
Hatırla ettiğin o yeminleri
Gelecek yılların tüm mevsimleri
Baharına yağar kar be sevdiğim.

Benden uzaklaşıp açma arayı
Gidersen boş bırak gönül sarayı
Bağırma kazdığın derin yarayı
Kendi ellerine sar be sevdiğim

Gidersen bu derdi nasıl taşırım
Yokluğuna gülüm zor alışırım
Bir daha ne sever ne de barışırım
Bu acın içime kor be sevgilim

Mutluluk isterdin ayrılık neden
Kararın değişti durup dururken
Seni canı gibi seven iken
Gidişin ölümden zor be sevgilim

Şimdi harap olmuş bir beden ile
Ateşlere atma sen bile bile
Sevenlere danış bekle dur hele
Ayrılık ne demek sor be sevgilim

Belgeli’yi düşün vazgeç sözünden
Terk etmek olur mu bir hiç yüzünden
Gülmeyi unuttum acı hüzünden
Dünya tek başıma dar be sevdiğim

KAPINDA MÜLTECİ GÖNLÜM
Hiçbir ateş bu kadar yakmaz,
Hiçbir dert böyle ağlatmaz,
Sana yakın olmak isterim,
İlâhi uzaklara atma.
Ferahlığında yandı şu gönlüm,
Ne olur fazla ağlatma.
Yok senden başka sahibim,
Yok beni koruyacak biri,
Merhametin alır ancak,
Şu gönlümdeki kederi,
Garibim dari dünyada
Ölmeden bedenim harâp,
Daha fazla dayanamam,
Yetiş imdadıma Yârab!
Nusretin yetişir mutlak,
Her canlıya zamanında
Mağdur etme şu miskini
Kabul eyle divanında
Ziyan oldu koca ömrüm,
Gafletle geçti her anım
Mahcûbum elim boş geldim,
Rabbim al kuru bir canım
Umutla vuslatı bekler,
Kapında mülteci gönlüm.

kaynak:© http://www.yasayanhalkozanlari.com & bilgi@yasayanhalkozanlari.com

 

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir