Asıl adı Ömer, soyadı Akçakaya olan Âşık Yanık Umman, 1938 yılında, Bünyan’ın Elbaşı bucağına bağlı Akmescit (Zerezek) köyünde doğmuştur.
Bâdeli ozanlarımızdandır. Şiirlerinin bir kısmı Hayrettin İvgin tarafından hazırlanan “Dertler Üstüme Üstüme (Âşık Yanık Umman’ın Hayatı ve Şiirleri)” adlı kitapta toplanmıştır (İvgin 1988: 146-147). Şimdi İstanbul’da yaşayan Âşık Yanık Umman, “Veysel Bu Gün Seni Anmaya Geldik” başlıklı bir destan yazmıştır. Âşık Yanık Umman’ın Âşık Veysel’e yazdığı şiir on dörtlükten oluşmaktadır. Şiirde, yazını kışını hizmete harcamış olan Âşık Veysel’in , sözlerinin öğrenilmesi, Âşık Veysel gibi saz çalınması gerektiği dile getirilmekte, Âşık Veysel’in eserlerinin ölmediği ve bütün canlılığıyla yaşamaya devam ettiği söylenmekte.. (Doç.Dr. Bayram Durbilmez’in “Âşık Veysel’in Kayseri’de Yaşayan Ozanlara Etkileri” isimli çalışmalarından alınmıştır.)
Veysel Bugün Seni Anmaya Geldik
Topraktan var etti Allah Âdem’i
Sultan Süleyman’a verdi hâtemi
Kıyamete kadar alır âlemi
Veysel bu gün seni anmaya geldik
Vefasız dünyaya aldanan çoktur
Ruh bize emanet alan da Hak’tır
Ölümün elinden kurtuluş yoktur
Veysel bu gün seni anmaya geldik
Öğrenin sözünü çalın sazını
Hizmete harcamış kışla yazını
Sevenlerin çeker senin nazını
Veysel bu gün seni anmaya geldik
Sorulu muamman iyi; çok derin
Ölmemiş yaşar bak canlı eserin
Sevenlerin gönlü mekanın yerin
Veysel bu gün seni anmaya geldik
Hakikatı bilen Hakk’ı unutmaz
Maşukunu seven aşkı kurutmaz
İyi kulu Allah asla çürütmez
Veysel bu gün seni anmaya geldik
Dolaştın dünyada çok figan ettin
Kapıdan bir girdin birinden gittin
Karışıp toprağa çiçekle bittin
Veysel bu gün seni anmaya geldik
Dizildik katara durmaz yürürüz
Vademiz yetince biz de ölürüz
Elbette gideni bizler görürüz
Veysel bu gün seni anmaya geldik
Gülhâne’de büstün şekle yanaştık
Yirmi bir Mart’ta yoluna düştük
Sevenler büstüne aşkla yaklaştık
Veysel bu gün seni anmaya geldik
Âşıklar burada şiir okuyor
Büstün bize sanki canlı bakıyor
Şahsınla kıbalın burda duruyor
Veysel bu gün seni anmaya geldik
Yanık Umman der ki gönül çok hasta
Yazdım bu destanı sunarım dosta
Sevenlerin durur burada yasta
Veysel bu gün seni anmaya geldik