Kategoriler
Ozanlar

Ali KIRBIYIK (Yaren)

1960 yılında Bostanlık
köyü’nde doğdu.  Şair ALİ HOCA’nın Torunlarından,Şahin Kırbıyık’ın oğludur.
İkokulu köyü’nde bitirdi.
1976-1985yılları arasında inşaat ve dekarasyon işleri yaptı.Daha sonra bir mobilya mağazasında çalıştı.
Evli ve 5 çocuk babasıdır.
Emekli olduktan sonra YAREN ve YAREN/bidahi isimli, iki kitaptan sonra üçüncü şiir kitabını Yayınlamış bulunmaktadır.
Şiirlerinde “YAREN”  mahlasını kullanmaktadır.
O, bu konuda şöyle demektedir: “YAREN mahlasını, dostluk, arkadaslık,kardeşlik, anlamında olduğu için seçtim layık olabilirsem ne mutlu bana.Tek dileğimde budur, böyle kalmaktır.” demektedir.

 

VASİYET NAME

 

Babam dedi dinle oğul

İnsan’ların vardır hası

Boğulursan ilmde boğul

Darasına aklın ermez.

 

Doğru ölç biç iyi tart

Ol sözünde mert oğlu mert

Masum’lara olma ha sert

Borasına aklın ermez.

 

İnsanları karalama

Eğri doğru sıralama

Harama bel aralama

Çırasına aklın ermez.

 

Yolculuk yap dostunu seç

Ekmeden de toplanmaz çeç

Hastalara merhamet saç

Yarasına aklın ermez.

 

Her kulun var elbet derdi

Bilir’misin kimler verdi

Kim’inide bahtı yerdi

Karasına aklın ermez.

 

 

Sana altın bir vasiyet

Parasına aklın ermez

Bilmiyorsa er haysiyet

Töresine aklın ermez.

 

 

Sanma kalır böyle devran

Sen ne isen odur çevren

Riyâkâra akiıl davran

Teresine aklın ermez.

 

Tutar isen olmaz vahın

Muhammed’dir senin şahın

O dur güneş o dur mâhın

Yâre’sine aklın ermez.

 

 

ERCİYESİM

 

Dimdik durur gündüz gece

Yüzlerce yazılmış hece

Nerden baksan odur yüce

Serde sensin erciyesim

 

Eksilmiyor karın başta

Bilinmiyor hangi yaşta

Su kaynıyor toprak taşta

Şarda  sensin erciyesim

 

Kadr bilmezden selam kestim

Bazen yağdım bazen estim

Yıkılmayan bir tek dostum

Varda sensin erciyesim

 

Çıkta asumanı keşfit

Olamıyor kimse eşit

Görünürsün ayrı çeşit

Türde sensin erciyesim

 

Efkarlanır gönlüm bazı

Şevk verirsin bazen hazı

Çaldırırsın bende sazı

Perde sensin erciyesim.

 

Gesi bağının güllerinde

Badı sabah yellerinde

Yollarımda bellerinde

Turda sensin erciyesim.

 

 

Yeter bulutlara değme

Kimselere boyun eğme

Seyraniye oldun nağme

Şurda sensin erciyesim.

 

 

YAREN bazen üzüldükce

Yaş gözünden süzüldükce

Gamı derdi düzüldükce

Darda sensin erciyesim.

 

Bir cevap yazın

E-posta hesabınız yayımlanmayacak. Gerekli alanlar * ile işaretlenmişlerdir