1941 yılında Kuşçu da doğdu. İlkokulu 1956 yılında kendi köyünde bitirdi . Pazarören – Mimarsinan öğretmen okuluna gitti 1962 yılında öğretmen oldu. İlk öğretmenliğe Akkışla İlçesi Ganişeyh köyünde başladı. Sıra ile Rize ilinde Develi İlçesi Yukarı Künye köyü’nde kendi köyü olan Kuşçu da ve Niğde ili Orhanlı kasabasın da öğretmenlik yapmıştı. İki dönem(1984-1989 ve 1994-1999) 10 yıl kendi beldesinde belediye başkanlığı yaptı ve öğretmenlikten emekli oldu. Evli ve 4 çocuk babasıdır. Halen Yazları Kuşçu da kışları da Erkilet deki evinde yaşamaktadır.
Ahmet Korkmaz hem şair ve hem de araştırmacı yazardır. Kendi beldesi Yemliha barajı suları altında kalması nedeni ile uzun araştırmalar sonunda –Gelmişi Geçmişi İle Kuşçu – adlı bir kitabı yazmış ve yayınlanmıştır. Gurbetteki Kuşçulular adlı kitabı yayına hazır durumdadır. Ahmet Korkmaz ın 70 e yakın şiiri vardır. Şiirlerinin çoğu su altında kalan kendi köyü üzerinedir. Şiirlerinin bir kısmı da gurbet üstünedir
KÖYÜM
Anam ile yaşadığım dertli köyüm,
Seni her gelene sorar olduk,
Kızıklaş altında doğduğum evim,
Seni hep düşlerde görür olduk.
Gurbet kaptı yakamızı koyvermez,
Anam el eder bize dağlar yol vermez,
Dağlar taşlar küsmüş bize sır vermez,
Sana doğru ağır ,ağır yürür olduk.
Çağırırım sesim ulaşmaz köye.
Yeme zamanı bitiremezler öve, öve,
Derman kalmadı dizlerimi döve, döve,
Şimdi çaresiz şehirde durur olduk.
Korkmaz derki bu canı nidem,
Köyüm orada ben hasretlik idem,
Seslerini uzaktan duyduğum Dedem
Sizleri her yerde arar olduk .
1-10- 2000 Kuşçu
DURMA
Sizin oralarda ekmek aş olur mu?
Bayramlarda hüzün gözlerde yaş olur mu?
Dağlar dumanlı , bembeyaz kış olur mu?
Anan ile bekliyoruz durma gel.
Siz oralarda ana baba oldunuz mu?
Yüreğinizde hasretlik acısı duydunuz mu?
Buraları unutup oralara uydunuz mu?
Anan ile bekliyoruz durma gel.
Çiçekler atçıda aylar yaz oldu,
Havalar soğudu günler güz oldu,
Günler aylar geçti yıllar tez oldu,
Anan ile bekliyoruz durma gel.
Dumanlar göründü Adatepe nin başında
Ömrümüz doldu ahır yaşında,
Tabutumuz kondu musalla taşında,
Anan ile bekliyoruz durma gel.
Ömrümüz geçti de gülleri soldu,
Dereler Yazı lar su ile doldu,
Yıkıldı evler derya deniz oldu,
Anan ile bekliyoruz durma gel.
Korkmaz derki “Yolu uçağı bulamaz mısınız “?
Ağlarız gözyaşımızı silemez misiniz?
Salacamızdan tutmaya gelemez misiniz?
Bir fatiha okumaya durma gel.