Semra Meral ÇAĞRI’DAKİ SIR, SEMÂDAKİ NUR (*) Uzaklardan çok uzaklardan gelir ses, ama sanki yanıbaşındadır;
” Hadi sen de, sen de… ” der gibi yakın, bir ana kucağı gibi sıcak’tır “gel”
Dereleri, gölleri, nehirleri, denizleri; bağları, bahçeleri, ovaları, bayırları aşıp gelmiştir de,
yumuşak; hem de kadife gibi yumuşak’tır “gel ”
Çiçeğe, böceğe, karaya, havaya, kuşa, kurda konmuştur da yine katkısız ve katıksız,
yine saf, yine duru; bir ana sütü gibi berrak’tır “gel “
Çölü, yeşile; kini, sevgiye; dikeni, güle çevirmeye bir akit;
düşmanı dost, savaşı barış, geceyi gündüz yapmaya bir vakit`tir “gel”